Στο τέλος των μαθημάτων οι φοιτητές θα πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν, ορίζουν, αντιλαμβάνονται και κατανοούν :                                 Τα είδη της Ναυτασφάλειας και τι Ρίσκα καλύπτονται

Την αξία της Θαλάσσιας Ασφάλισης και ποια είναι τα Αντικείμενα της Ασφάλισης και ποιοι έχουν το Ασφαλιστικό Συμφέρον

Ποιοι είναι οι Ασφαλιστικοί Οργανισμοί, τον ρόλο τους και την σημασία τους στην διεκπεραίωση των Ναυτασφαλιστικών Υποθέσεων.

Την δομή, διοίκηση κι ανάπτυξη των Ασφαλιστικών Ομίλων

Την σημασία των Εγγυήσεων και των Όρων του Συμβολαίου

Τι είναι ασφάλιστρο, απώλεια, αποζημείωση κι αντασφάλιση

Βασική Κατανόηση του Ναυτικού Ασφαλιστικού Κώδικα του 1906

Την Ευθύνη Έναντι Τρίτων , Ασφάλεια Σκάφους και λοιπές Κλάσεις Ασφάλειας

Ο σπουδαστής αναγνωρίζει το διαφορετικό περιβάλλον και τι αυτό  συνεπάγεται σε σχέση με την διαβίωση και εργασία σε ένα πλωτό μέσο όπως ένα πλοίο.

Επίσης αναγνωρίζει ότι

-Το σκάφος καθίσταται αυτόματα εκτός από χώρος εκτέλεσης εργασίας και χώρος φιλοξενίας, εστίασης, κοινωνικοποίησης και ψυχαγωγίας αλλά και νοσοκομείο

-Το σκάφος για σκοπούς λειτουργικότητας, οφείλει να διαθέτει επί πλέον συστήματα μόνιμα και εφεδρικά σε σχέση με την διάσωση ατόμων σε κίνδυνο εντός και εκτός του πλοίου

-Το σκάφος οφείλει να περιορίζει τους ρύπους του και να είναι περιβαλλοντικά συμμορφούμενο με την νομοθεσία

-Το σκάφος οφείλει να παρέχει κάποιες ανέσεις που προσφάτως έχουν θεσμοθετηθεί ως ελάχιστες απαραίτητες

-Το σκάφος οφείλει να μπορεί να επιτελεί τον πρωταρχικό σκοπό της δημιουργίας του που είναι να μεταφέρει φορτίο μεταξύ δύο σημείων με ασφάλεια είτε πρόκειται για εμπόρευμα, φορτίο ή ανθρώπους.

Τέλος η διασύνδεση του επιμέρους εξοπλισμού με δευτερεύουσες εργασίες που επιτελεί ένα σκάφος όπως επικοινωνία με στεριά, αγκυροβόληση φιλοξενία τρίτων, προστασία κατά πειρατείας κλπ.

Οι σπουδαστές να:

  1. Περιγράφουν και επιλέγουν τα σημεία στρατηγικής για τη δημιουργία δικτύου εισαγωγής, αποθήκευσης και διανομής
  2. Επεξηγούν γιατί η στρατηγική μιας επιχείρησης περιλαμβάνει το σχεδιασμό νέων εγκαταστάσεων επιμελητείας.
  3. Σχεδιάζουν τη διεργασία προϊόντος και δυναμικότητας συστήματος επιμελητείας. Υπολογίζουν τη δυναμικότητα και φθορές ενός συστήματος.
  4. Υπολογίζουν το εργατικό κόστος, κόστος υλικών και υπερκεφαλικό.
  5. Υπολογίζουν το ολικό κόστος και μοναδιαίο κόστος ενός συστήματος.
  6. Επεξηγούν τι είναι λιτή διαχείριση και γιατί είναι χρήσιμη στις επιχειρήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας.
  7. Αναγνωρίζουν τις οκτώ σπατάλες σε διαφορετικά παραδείγματα συστημάτων εφοδιαστικής αλυσίδας. Εισηγούνται ενέργειες για μείωση της σπατάλης.
  8. Εφαρμόζουν εργαλεία διαχείρισης συστήματος εφοδιαστικής αλυσίδας.
  9. Εντοπίζουν και περιγράφουν ευκαιρίες και τρόπους βελτίωσης συστημάτων εφοδιαστικής αλυσίδας.
  10. Εφαρμόζουν την τεχνική Poka yoke, κυψέλες εργασίας και τα 5S (Seiri, Seiton, Seiso, Seiketsu, Shitsuke).
  11. Επιλέγουν, εφαρμόζουν και μετρούν την απόδοση ενός συστήματος επιμελητείας.
Κατανοούν τη σημασία της προσομοίωσης συστημάτων.

Οι φοιτητές θα είναι σε θέση να:

1.     Περιγράφουν και επιλέγουν τα σημεία στρατηγικής για τη δημιουργία συστήματος προμήθειων και αποθεμάτων.

2.     Εφαρμόζουν τα κριτήρια για το στρατηγικό προγραμματισμό ενός αποθηκευτικού χώρου.

3.     Ετοιμάζουν χειρόγραφες κάρτες υλικών στη διαχείριση αποθεμάτων.

4.     Χρησιμοποιούν MS Excel στη διαχείριση αποθεμάτων.

5.     Υπολογίζουν κόστος διαχείρισης και διατήρησης αποθεμάτων για ομάδες προϊόντων.

6.     Επιλέγουν το καταλληλότερο είδος αποθήκης ανάλογα με το προϊόν.

7.     Επιλέγουν το καταλληλότερο είδους εξοπλισμού αποθήκευσης ανάλογα με το προϊόν. 

8.     Επιλέγουν κατάλληλο εξοπλισμό χειρισμού αποθεμάτων και υλικών.

9.     Σχεδιάζουν διαδικασία ταυτοποίησης και κωδικοποίησης αποθήκης.

10.  Περιγράφουν τα είδη και υλικά συσκευασίας.

11.  Περιγράφουν τους διαφορετικούς τύπους φορτηγών και εμπορευματοκιβωτίων.

12.  Υποδεικνύουν τα μέτρα ασφάλειας για διαφορετικές εργασίες σε  αποθηκευτικούς χώρους.